Afscheid van Patrick en regen in Marrakech

Terwijl de rest van de groep aan het genieten (?) is van een dagje Marrakech, steken Samson en ik het Jemnaa El Fna plein schuin over, laten de fluitspelende slangenbezweerders voor wat ze zijn en trekken naar onze bus, die geparkeerd staat aan een benzinestation. De sloten moeten dringend hersteld.
Terwijl ik wacht op de slotenmaker en Samson onder de bus de gaten silliconeert van waar vroeger de zetels stonden (kwestie van overstromingen te vermijden), was ik in de gietende regen de modder van de bus, tussen bedelaars en nietsbegrijpende pompbedienden. Die gierige Europeanen toch, die bus wassen doen wij toch gewoon efkes voor 10 dirham. (1 euro). Toch voel ik me daar zielsgelukkig. Ik probeer het hen duidelijk te maken, maar ze snappen er duidelijk niets van...
'Gaat het morgen nog regenen?', vraag ik aan een krantlezende man onder het overdekte terras.
'Seulement Dieu le sait'
'OK, maar wat staat er in de krant?'
'Morgen regen, alchamdu l'illah (godzijdank), le Maroc en a besoin'.
Onderweg hadden we inderdaad al begrepen dat Marokko lijdt onder aanhoudende droogte.
Blij voor Marokko besluit ik de eerste kampeerbeurt, voorzien voor morgen in Essaouira uit te stellen naar een zuidelijker gelegen punt.
Ik trek naar de toeristenpolitie om me te laten geruststellen in verband met de oversteek door de Westelijke Sahara.
'Pas de soucis, madame, il y a beaucoup de controle, si vous avez une question, pose-le aux autorités locales.'
Over Mauretanië wordt niets gezegd. We zullen het dan wel horen aan de grens.
Als het niet veilig is, dan laten ze ons echt niet binnen, zoveel is zeker...
(om de ongerusten even op hun gemak te stellen).

Deze morgen is Patrick met het vliegtuig vertrokken naar huis. Met z'n halve pasport blijkbaar geen evidentie, vernam ik via een SMS'je.
Gisteren vroeg ik om Samson effen te laten rijden, hij moet ook nog wennen, héé, maar nee hoor, niet van die chauffeurszetel af te krijgen.
Patrick, magnifieke chauffeur daar door de bergen van Marokko, en zalige vent, blij dat je erbij was, we zullen je missen.
Maar zo te zien heb je er ook wel iets aan gehad...