Marokko: wat ik vooraf dacht maar toch niet helemaal klopte en andere bedenkingen

Ik dacht dat er veel verkeer zou zijn op de wegen en dat het daarom gevaarlijk fietsen zou worden. Daarom koos ik voor de eerste fietsrit een rustig kustweggetje uit.
Bleek dit uiteindelijk een steile klim te zijn tussen kust en Rifgebergte met voorbijzoevende taxi's en speedbussen.

Ik dacht dat de afstanden die we in het Marokko tot Marrakech zouden afleggen best meevielen en voorzag een goed gevuld programma. Ik dacht natuurlijk ook weer dat een uur 100 minuten duurde.
Bleken dat er toch maar 60 te zijn en ook doordat we met onze bus maar traag vooruitraakten kwamen we nooit voor het donker in een stad, waar het hotel vinden ook niet altijd zo eenvoudig was.
Gelukkig kreeg ik van Dirk voor Kerst een mini-ledlampje op 12V waarmee ik nog goed op de kaart kon turen.
De sfeer in de bus werd er echter niet altijd beter op tijdens zo'n momenten.

Door deze feiten is er tot Marrakech maar één keer meer gefietst geworden voor een kort stukje, met gelijkaardige ervaringen (nu ook nog met ambetante kinderen)en hebben we daarna alleen nog onze vierwieler gebruikt, met de intentie vooral van de voorbijglijdende landschappen te genieten.

Ik dacht dat we in Marokko om de vijf botten zouden worden tegengehouden door de politie, een sjofel busje met een bont allegaartje.
Bleek dat iedereen behalve wij werd tegengehouden. Wij zijn namelijk toeristen en die moeten zich welkom voelen. Verkeersovertredingen doen en verbodsborden negeren wordt dan ook lachend door de vingers gezien. Ik maakte daar eens een opmerking over en kreeg als antwoord: 'als je vriend één keer bij jou op bezoek komt en hij wil slapen in de living, terwijl jij de gewoonte hebt om in de slaapkamer te slapen, dan laat je dat toch ook toe...'
Bovendien behoort de politie hier tot het vriendelijkste en meest hulpvaardige soort dat ik ook ontmoet heb. (Wat was dat ook weer met die hel van Tanger?)
Persoonlijk denk ik dat Koning Mohammed VI de toeristenliefde er goed ingedramd heeft... (alleen die kinderen hadden de boodschap nog niet goed meegekregen)
Maar goed, we zijn ook nog niet voorbij de Westelijke Sahara...

Ik dacht dat we hier veel keuterboerkes zouden zien met kleine perceeltjes. In het Rifgebied klopte dit grotendeels, maar de Midden-Atlas bleek vooral te bestaan uit grotere (geîrrigeerde) vruchtbare percelen. Op een avond kwamen we uit de vrieskou terug in onze jeugdherberg en toen we de deur opendeden riep Alex: hé, mannen, 't is hier Wervel !! (=Werkgroep voor Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw, organisatie waar Peter, Patrick en ik vrijwilliger bij zijn.)
Ongeveer 40 boerenogen staarden in onze richting...
Bleek er dus net een 12-daagse cursus door te gaan voor landbouwers uit de streek, onder begeleiding van een landbouwkundig ingenieur uit de hoofdstad.
Hij stelde zichzelf en de anderen voor en vertelde over de opleiding en de landbouw in Marokko: de problemen van nu, de uitdagingen voor de toekomst. Helemaal niet zo anders dan bij ons hoor, echt een boeiend gesprek (een volgende Wervelreis?)
Af en toe werd de intellectueel aangevuld door een jonge boer die Frans sprak, één van de vier 'voorzitters' van de regionale afdelingen. De oudere mannen die nochtans geen Frans spraken, knikten de hele tijd geestdriftig mee.
Er werden nog wat cijfers uitgewisseld en op het einde vroegen ze om raad voor de toekomst. We staken ze een hart onder de riem, goe bezig mannen, en als dank kregen we een geîmproviseerd optreden van een poeet-landbouwer, geassisteerd door twee collega's. Geen knijt van begrepen, maar prachtig.

Dat te mensen supervriendelijk zouden zijn had ik wel verwacht, maar het was eigenlijk gewoonweg hartverwarmend.

Samson die net zoals ik in Borgerhout woont snapt er niks van: hoe komt dat die hier zo vriendelijk zijn en bij ons helemaal niet? Of misschien zal hij vanaf nu zelf met andere ogen naar onze medeburgers in Belgiê kijken. Patrick zegt dat dat bij hem zeker het geval zal zijn.

Ik dacht ook dat Samson racistisch zou behandeld worden in Noord-Afrika: wel, tot nu toe niet, integendeel.

Alex kreeg in het begin een beetje een cultuurschok, maar is intussen al goed aangepast en blij dat ook dat gat in zijn cultuur weer opgevuld is.

A ja, en Samson vond de vrouwen in de Midden-Atlas mooier dan in het noorden.


Peter, Paul en Agnes waren hier al, vinden het wel mooi, maar kijken vooral uit naar Zwart-Afrika