Bobo-Dioulasso

Zoals jullie al weten is de reis wat aangepast om "Le Festival de Niger" bij te wonen. Agnes en ik nemen een ticket voor de zaterdag. Heel toffe optredens gezien en gehoord!

Zondag 3 februari

We vertrekken uit Segou (zonder Solange die het volledig festival wil meemaken) richting Burkina Faso. We willen vertrekken om 10 u. maar Samson, de chauffeur, stelt vast dat de bus "in ralenti" stilvalt. Er wordt dus een garage opgezocht. In Afrika is het zelfs 's zondags mogelijk een auto te herstellen. Uiteindelijk kunnen we rond 14u. vertrekken. De grensovergangen naar Burkina verlopen zonder noemenswaardige problemen en we komen rond 21u.30 aan in Bobo-Dioulasso. We slapen in het campement "Casa Africa", een leuke bedoening !




Maandag 4 februari: de "heilige" vissen van Dafra.

Tine vertrekt met Peter naar de bushalte om vandaar naar Ouagadougou te rijden waar Peter het vliegtuig richting België zal nemen. Ze bestellen een taxi maar Peters fiets kan er niet in! Peter en Tine gaan met de taxi en de bus rijdt achter met de fiets van Peter!! Wat 'n situatie.

Wij, dat zijn Jan, Agnes en ik, gaan met de fiets naar Dafra, voor de z.g.heilige vissen. Na heel wat vragen (in Afrika vind je zelden wegwijzers) bereiken we een pad maar op den duur wordt het onmogelijk de weg verder te volgen. Een jongeman met fiets komt 'toevallig' langs en begeleidt ons verder. We komen aan een huisje waar een kip moet gekocht worden om aan de vissen te 'offeren'. Er wordt een kip van 1500 CFA (Afrikaanse frank) uitgekozen. De kippenboer neemt de kip bij de twee poten, en houdt ze zo ondersteboven mee met zijn fiets. (Gaia zou hier nog werk hebben...) Wat verderop moeten we onze fietsen laten staan en te voet verder gaan langs een rotspad naar beneden tot we op een obscure, donkere open ruimte aankomen: de 'heilige plaats' die vol ligt met kippenpluimen!! Er worden hier nogal wat kippen 'geofferd'!! We moeten nu naar een nis die we alleen blootsvoets mogen betreden. O ja, ik moest ondertussen mijn rode T-shirt uit doen want rood is niet toegestaan in de heilige ruimte. Dus loopt daar een halfnaakte Paul mee met Jan naar de nis. Gelukkig had Agnes niets roods aan...Ze wil zich ook niet op blote voeten wagen over die 'kiezige' ondergrond naar de nis. De kip wordt half geslacht in de nis en wordt dan even losgelaten waarna ze 'als een kip zonder kop' rondhost. Aan de manier waarop de kip loopt ziet de 'slachter' dat de goden goed gezind zijn... (Gaia zou hier nog veel werk hebben...) De kip wordt nu volledig geslacht. Er moet echter nog een geldsom 'geofferd' worden van 2000 CFA. Die som wordt onder een steen gelegd en zal door de goden op een of andere manier weggenomen worden! Nu wordt de kip gepluimd en op een vuurtje geroosterd. De ingewanden worden er uitgehaald. (Hopelijk zijn jullie nu niet aan het eten...) Uiteindelijk gaan we nu nog wat lager afdalen en ja hoor, daar zien we een stuk rivier in een nogal donkere ruimte waar grote 'katvissen' rondzwemmen. Het blijken vraatzuchtige wezens want er wordt nogal wat geplonsd in dat water om de ingewanden te bemachtigen die de slachter hen toe smijt. Om de 'show' te besluiten neemt hij de lange darm van de arme kip en slingert die weg en weer over het wateroppervlak waardoor de vissen halvelings uit het water springen om de toe te happen! Er worden uiteraard foto's genomen en gefilmd en achteraf wordt gezegd dat wij ook daarvoor moeten betalen. Terug bij de fietsen moeten we ook daarvoor nog betalen. Enfin, het was voor ons toch een mooie religieuze, commerciële show.
s' Avonds komt Solange ons vervoegen in de 'Casa Africa'

Dinsdag 5 februari

Na het ontbijt trekken we met de fiets naar 'La Guingette' waar we hopen te kunnen zwemmen. Na een tocht van een 18-tal km bereiken we 'La Guingette' waar we echter niet kunnen zwemmen. Een gids neemt ons mee over een stuk uitgedroogde rivier. We komen aan een stuk van de stromende 'Kou' waar we dan uiteindelijk toch mogen zwemmen. Het is er heerlijk warm in een exotisch dekor!! Solange informeert of er daar ook soms koeien in komen baden. De aangesprokene kijkt Solange verwonderd aan en zegt dat er in de 'Kou' enkel vissen en vogels zwemmen. Hij had het woord 'baden' wellicht verkeerd begrepen en dacht misschien dat er in Europa zwemmende koeien zijn of zoiets!! Enfin, na ons geplons van ongeveer een uur komen er toch wel een hele kudde koeien in de rivier zeker!

Woensdag 6 februari

Na het ontbijt verlaten we Bobo-Dioulasso richting Ouagadougou. We komen rond 14u. aan in Boromo waar we hopen olifanten in het wild te zien. We zoeken het campement 'Le Kaicedra' op in de brousse. Na een uur rijden bereiken we het campement maar het wordt volledig gerestaureerd en we mogen er niet blijven. Terug in Boromo vinden we een relatief nieuw campement 'Belba' Een leuk plaatsje.







Donderdag 7 februari

Gisteren hebben we afgesproken dat we om 7u. in het campement 'Le Kaicedra' zouden zijn om met een gids rond te trekken in het natuurpark in de hoop de olifanten te zien. De gids legde er wel de nadruk op dat we slechts 5 procent kans hadden ze te zien. We staan op rond 5u.30 om tegen ongeveer 7u. in 'Le Kaicedra' te zijn. We vertrekken met een gids per fiets en rijden een goed uur rond in het park waar we regelmatig 'olifantendrollen' en -sporen vinden maar niet de producenten hiervan!! Op een bepaald moment rij ik twee platte banden tegelijk. Een poging om ze te herstellen lukt niet. Mijn minipompje blijkt van een bedenkelijke kwaliteit te zijn. De gids krijgt plots een bericht op zijn gsm dat de olifanten in de buurt van het campement zijn. Wat nu gedaan? Solange komt met een uitstekende oplossing voor de dag: ze geeft haar fiets aan mij, de gids neemt mijn fiets al rijdend mee en Solange zelf loopt terug naar het campement!! Iedereen staat in bewondering dat zij in zo'n hitte nog in staat is een paar km te lopen! Als we aankomen in het campement ziet Agnes echter nog net het achterwerk van de laatste olifant in de struiken verdwijnen!! Tedju!! Te laat!! Maar... enkele minuten later verschijnen ze, samen met hun kleintjes, toch ten tonele en geven een mooie show ten beste: ze drinken, besproeien zich enz. Wij behoren dus tot de 5 procent gelukkigen die het schouwspel hebben kunnen bijwonen. En vanwege mezelf: dank je, Solange!!






We rijden nu nog een stuk verder en komen 's avonds aan in het eenvoudig campement naast het meer van de 'heilige krokodilen' in Sabou.

Vrijdag 8 februari

En nu wisselen we de rust van de brousse voor de drukte van de hoofdstad Ouagadougou.